Greek poetry, Gavriilidis Editions,  Athens, Greece
Mar 2013, $ 10.00

 

ΠΡΟΤΡΟΠΗ

Τα δυο σου δάχτυλα

τα χείλη μου αγγίζουν,

σώπα για μια στιγμή,

 

μου ψιθυρίζεις—

 

κι άσε των τριζονιών

ν’ ακούσω το τραγούδι

στην μεταμέλεια της νύχτας

μην επιτρέψεις

τους ψίθυρους

τους μετάξινους

να διακόψει,

μήτε τή φλογερή περίπτυξη

κάτω απ’ του κρεβατιού μας το σεντόνι

κι άφησε τούτη τη στιγμή,

δίστιχο ομοιοκατάληκτο

να επαναλάβει με ρυθμό

την τέρψη του έρωτά μας.

 

 

ΝΥΧΤΙΚΟ

Το νυχτικό σου ακουμπά στο πάτωμα
και του κορμιού σου το περίγραμμα
ολοφάνερα αιθέριο, που

η δροσιά ανελέητα πολιορκεί
τις γάμπες σου διατάζοντας
την κάθε κίνησή τους κι εγώ

μιαν εκκλησιά να χτίσω επιθυμώ
να μοιάζει του κορμιού σου
και με το ιερό να στέκεται

ανάμεσα στ’ ολόασπρο κενό,
που διαγράφουν οι γλουτοί σου
και σε σημείο προσκυνήματος

για τις ερχόμενες γενιές
μια εικόνα θα κρεμάσω
ψηλά εκεί, που ο θυμός καταλαγιάζει

κι η ήβη σου,
αλάθητος κριτής
των ζωντανών και των νεκρών.

 

 

ΑΛΓΟΣ

 

Με της ατέλιωτης νύχτας το μελάνι

στο νου σκιαγραφώ κορμί αγνό

κι ανέγγιχτο από δάχτυλα αμαρτωλά

 

σαν ανοιξιάτικο πρωϊ ρόδινο δέρμα

προτού το δάκρυ σου το πρώτο

προτού του σάτυρου κραυγή

ήττα κορμιού στα χέρια άπειρου νέου

 

σαν παγωνιά στα δόντια του αγέρα

ρίζες που άπλωσα και αναζήτησα

το νόημα της μοναξιάς αυτών

που έφυγαν κι εκείνων πίσω που έμειναν

για να διαβαίνουν σιωπηλά άμμο ζεστή

 

να ζωγραφίζουν στην ακροθαλασσιά

κύκλους απατηλούς και λέξεις πόνου

όπως των άλλων το χαμόγελο

 

στου αγάλματος τα χείλη, όταν γυρνώ

να βρώ τα μάτια σου σ’ εύγλωτους

στίχους βουτηγμένα, κι ήρθα με

 

την αρμύρα στο κορμί μα δίχως δάκρυ,

τι κρίμα, πού όλα ο οδοστρωτήρας

ο χρόνος τα `χε ισοπεδώσει