Egon Schiele, 1890 – 1918

LIKE A BOAT ON A LAKE . . .

THE AFTERNOON slowly passed by
like a boat on a lake of still waters,
on your chest the violets trembled
caressed by a burning breath.

There I murmured to you, near the fountain,

in the park that keeps secret yearnings,

“I am like the miner who respectfully longs
for the veins of your tender affection . . .”

And the peace of the branches was disrupted,
and when you so softly said, “I adore you!”
a fluttering of wings was heard over the gold

of your timid and fervent head,
that anchored that evening, and the night
suddenly stretched out its unfurled wing.

Xavier Villaurrutia, Mexico, 1903 ─ 1050

ΒΑΡΚΑ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ

Ήρεμα πέρασε τ’ απόγευμα

σαν βάρκα σε λίμνης τ’ ακίνητα νερά

βιολέτες έκαιγαν στο στήθος σου

χαϊδεμένο απ’ την καυτή ανάσα

Τότε σου ψιθύρισα, δίπλα στο συντριβάνι

στο πάρκο που φυλάσει τις μυστικές επιθυμίες,

είμαι σαν μιναδόρος που πεθυμά

τη φλέβα της τρυφερής σου αγάπης

Κι η ηρεμία των κλαδιών ταράχτηκε

κι όταν μουρμούρισες το «σε λατρεύω»

πέταγμα φτερών ακούστηκε πάνω απ’τη χρυσή,

δειλή και κι ολόφλογη σου κεφαλή

που έδεσε το δείλι, κι η νύχτα ξαφνικά

ξεδίπλωσε την διπλωμένη της φτερούγα

Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη//Translated by Manolis Aligizakis Xavier Villaurrutia, Mexico, 1903 ─ 1950