Yannis Ritsos – Poems, Selected Books, Volume II, Second Edition

NIGHT TRAIN

The train passed by the bricklayer’s shop at midnight;

The houses retained the train’s pulse on their walls and

             the window panes;

frightened or surprised they went to sleep

             and forgot all about it.

Him, he didn’t sleep all night long. The train had passed

             through his veins

with what it brought with what it took. And he waited,

             in his mind,

to hear the train’s last whistle coming from the fields,

             from behind the trees.

https://www.amazon.com/dp/B0851M9LTV

Έφη Καλογεροπούλου, Από τη συλλογή “Έρημος όπως έρωτας”

To Koskino

Κλωστές νήματα υφάσματα
όλα τα πουλάω
μόνο το κουρελάκι αίμα που ξηλώθηκε
δεν βγάζω στο παζάρι.
*
Έχει την υπομονή του δέντρου που καίγεται·
Υπάρχει μια ύλη σιωπής εκεί πριν.
*
Κάποτε
μια αστραπή στάθηκε αρκετή.
Άνοιξαν ταυτόχρονα
τις ομπρέλες της σιωπής
κι έζησαν έτσι άβρεχτοι για χρόνια.
*
Ο αέρας σήκωσε την τελευταία πέτρα·
η γη τρύπησε.
*
Σε χρόνους δύο

σε μια εισπνοή έπαιξες
σε μια εκπνοή έχασες

Ξέχασες.

*

Εκεί
που το παιχνίδι με τις κάρτες
μοιάζει απ’ την αρχή χαμένο
αναγγέλλοντας ήδη
τον επόμενο νεκρό.

Θήραμα και θηρευτής κοιτάζονται
οι κόρες των ματιών τους διαστέλλονται
ο φόβος του θηράματος κατοικεί το μάτι του θηρευτή
και το τυφλώνει
ξερός κρότος ακούγεται
καθώς τα βλέφαρά του ανοιγοκλείνουν
το θήραμα αιχμαλωτίζει το θηρευτή.
Γίνονται ένα.

*

Πιο μέσα απ’ το βλέμμα τι;

Φωνή ατίθαση χτύπησε στ’ αυτιά του
σκάλα στριφογυριστή με κουπαστή
φάνηκε στο μυωπικό του μάτι
όλα μικραίνουν…

View original post 45 more words