Neo-Hellene Poets, an Anthology of Modern Greek Poetry, 1750-2018

Poem by Kiki Dimoula

VOID

With our sense a slingshot

we slaughter the possibility

of our salvation

the collected experience carries the sin

the past drizzles

the hatred of fleeting inside us

Now the unaccomplished falls upon us

like the tempest

and we bathe in melancholy

as we wake up

to the merciless stress of the need

https://www.amazon.com/dp/1926763513

Χάρτες 333 ετών του Αιγαίου ενώθηκαν στο Τελλόγλειο Ίδρυμα

ΕΛΛΑΣ

Ανήκουν σε συλλογές του ΑΠΘ και του γαλλικού υπουργείου Άμυνας.

«Δίχως χάρτη δεν πας πουθενά!». Το επίκαιρο αυτό μήνυμα για τη διαχείριση των γεωπολιτικών προκλήσεων και κινδύνων ανέδειξε η μελέτη ιστορικών χαρτών του Αρχιπελάγους του Αιγαίου, που δημιουργήθηκαν πριν από τρεις αιώνες κατ’ εντολή του Λουδοβίκου ΙΔ’ της Γαλλίας.

View original post 766 more words

Γιώργος Θέμελης, Θεσσαλονίκη (ΙΙ. Μεσονύχτιο)

Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)

Γιάννης Σταύρου: Αποθήκες, Θερμαϊκός (λάδι σε καμβά)
Πηγή: zografiki-yannisstavrou.blogspot.com

[Ενότητα Συμπτώσεις]

Θεσσαλονίκη

ΙΙ. Μεσονύχτιο

Ασύμμετρες διαστάσεις, ευρυχωρία κενού χώρου.
Εκεί κατά το Τελωνείο, στην άκρη του λιμανιού.
Καθίσματα οικτρά, υπολείμματα λεηλασίας,
Σα να σου λένε τρίζοντας μη μας αγγίζεις.
Γκαρσόνια αμίλητα και σαν ξυλένια.
Σταματημένα ρολόγια που χτυπούν μεσάνυχτα.

Δεν πάνε τώρα εκεί ψυχές, μα κάτι της Νύχτας.
Ζαρώνουν μες στα ρούχα τους σα να κρυώνουν,
Σα να φοβούνται και γλιστρούν, ξεφεύγουν απ’ το βλέμμα τους.

Μπορεί κανείς να δραπετεύει αθόρυβα
Αφήνοντας την ψυχή του σ’ ένα τραπέζι:
Να σκύβει και να σιωπά – να πίνει και να καπνίζει.
Μπορεί να εξαφανιστεί απ’ το πρόσωπο και να μην είναι,
Ένας νεκρός που υποκρίνεται τον κοιμισμένο.

Πίσω μας ένας μεγάλος, παλαιός καθρέφτης,
Φτωχά, χρωματιστά λαμπιόνια κάποιας γιορτής,
(Παλαιάς δόξας χορού μεταμφιεσμένων.)
Ξεθωριασμένα, περίλυπα και νυσταλέα.
Σε παίρνουν μ’ όλα ταύτα, δεν μπορείς
Να ξεφύγεις, σε τραβούν μαζί με τον…

View original post 89 more words