ΦΕΓΓΑΡΙ
Φεγγάρι, φεγγάρι. Τό φεγγάρι
κίτρινο τζάμι στρογγυλό στή μέση ανοιξιάτικης νύχτας. Πίσω του
συγκεντρωμένα πρόσωπα τής νύχτας, σκιές,
σέ βλέπουν—δέν τά βλέπεις. Σέ ορίζουν.
Εδώ όλα τ’ άγνωστα: άγνωστα, κατευνασμένα
στή σιωπηλή παραδοχή πώς δέν θά γνωριστούν
ήσυχα, αμίλητα κι ωχρά σάν γνωρισμένα κι αφημένα.
MOON
Moon, moon. The moon
yellow round glass in the middle of a spring night. Behind it
faces of the night, shadows gather
and see you – you don’t see them. They own you.
Here are all the unknowns: unknown, pacified
in the silent admission that they shall not be known
calm, silent and pale as if known and abandoned.
Manolis 