YANNIS RITSOS-POEMS, Selected Books

Η Ελένη/Helen

Θυμάμαι ακόμα, παιδί, στις όχθες του Ευρώτα, πλάι στις ζεστές πικροδάφνες,
τον ήχο από ’να δέντρο που ξεφλουδιζόταν μόνο του· οι φλούδες
πέφτανε μαλακά μες στο νερό, πλέαν σαν τριήρεις, ξεμακραίναν,
κι εγώ περίμενα, σώνει και καλά, μια μαύρη πεταλούδα με πορτοκαλιές ραβδώσεις
να κάτσει σε μια φλούδα, απορημένη που, ενώ μένει ακίνητη, κινείται,
κι αυτό με διασκέδαζε που οι πεταλούδες, αν και έμπειρες του αέρα,
δεν έχουν ιδέα από ταξίδια στο νερό κι από κωπηλασίες. Και ήρθε.

I still remember as a young girl on the banks of Eurotas

next to the sun-warmed oleanders

the sound of a tree peeling its bark by itself The peelings

fell softly in the water floating away like triremes

and I waited one way or another for a black butterfly with

         orange stripes

to sit on a piece of bark amazed that although motionless

         it moved

and it entertained me that butterflies though experts in the air

have no idea about traveling in water or of rowing And so it came

https://www.lulu.com/account/projects/ke2e82?page=1&pageSize=10

ΟΙ ΣΚΙΕΣ ΜΑΣ

     Και μέσα στο σπίτι υπήρχε το άλλο εκείνο σπίτι — εκεί που η

μητέρα ήταν ακόμα νέα κι ένα φλάουτο ακουγόταν το βράδυ, όπως

όταν οδηγούν έναν τυφλό.

     Σ’ αυτό το σπίτι είχαμε μείνει κι εμείς για πάντα, ενώ καθώς

ανάβαμε τη λάμπα, το φως της έριχνε μόνο τις σκιές μας στο

πάτωμα εδώ.

OUR SHADOWS

      Within the house was that other house; when mother was

still young and a flute was heard in the evening as if when

they guide a blind man.

      We had also stayed forever in this house and as we lit our

lamp its light projected only our shadows on this floor.

https://www.lulu.com/account/projects/ke4yv6?page=1&pageSize=10