
Εκτελεστικό Απόσπασμα
Επειδή όλοι θά `θελαν να `ξεραν πού ανήκαν, οι Μοίρες
είχαν το ρόλο τους κι όχι μονάχα που κεντούσαν του καθενός
την ιστορία αλλά και που βοηθούσαν την εξωτερίκευση
του αληθινού εαυτού που ενάντια θα στέκονταν
στην Άβυσσο και τότε πήραμε τα όπλα να πολεμήσουμε
κατά της ίδιας μας της αρετής να εξαλείψουμε όλα
τα ολόχρυσα χαρίσματά μας για να σταθούμε ολόγυμνοι
μπροστά στο δίδαγμα που από μέσα μας ξεπήδαγε κι από
τα χείλη του σοφού μας μύστη.
Κι αφού όλοι οι δυστυχισμένοι φοβότανε ανύπαρκτα
φαντάσματα, κατάρες κεντητές και ετικέτες βρώμικες,
εικόνες ζωγραφίσαμε της Κόλασης κι αστραφτερό
το Καθαρτήριο παρουσιάσαμε σ’ άσπρες σελίδες
να τους κρατούν δεσμώτες και μπροστά στο εκτελεστικό
απόσπασμα με μάτια καλυμένα.
Κι αυτό, είπε, ήταν σωστό και δίκαιο.
~Μου αρέσουν όποιοι μοιάζουν με βαριές σταγόνες
που αργοπέφτουν από τα κατάμαυρα σύννεφα
που σκεπάζουν τους ανθρώπους.
Execution Squad
Since everyone always liked to know
where they belonged, the Fates played their role:
not only they embroidered everyone’s history
but they also helped externalize one’s true self
that stood opposite the Abyss and we took
up arms to fight against our virtues, to obliterate
all our golden grace that we would stand naked
before the intuition that sprang up from deep
within us and from the lips of our initiate.
And since the desperate were afraid of in-existent
ghosts, new curses and dirty etiquettes,
we drew images of the Inferno on snow white pages
and we presented the gleaming Purgatory to keep
them eager to learn and blindfolded before
the execution squad.
And this, He said, was good and just.
I like those who resemble heavy drops of rain that
slowly fall from the black clouds which cover men.