ΙΩΝΙΚΟΝ
Γιατί τα σπάσαμε τ’ αγάλματα των
γιατί τους διώξαμε απ’ τους ναούς των
διόλου δεν πέθαναν γι’ αυτό οι θεοί.
Ω, γη της Ιωνίας, σένα αγαπούν ακόμη
σένα η ψυχές των ενθυμούνται ακόμη.
Σαν ξημερώνει επάνω σου πρωϊ αυγουστιάτικο
την ατμόσφαιρα σου περνά σφρίγος απ’ την ζωή των
και κάποτ’ αιθέρια εφηβική μορφή
αόριστη, με διάβα γρήγορο,
επάνω από τους λόφους σου περνά.
IONIAN
Although we broke their statues,
and drove them out of their temples,
the gods did not die out at all because of that.
Oh land of Ionia, it is you they still love,
it is you their souls still remember.
When dawn comes on you of an August morning
the vigor of their lives goes through your atmosphere;
and at tines the ethereal figure of a youth,
obscure, with quick steps
passes over your hills.
Manolis 