YANNIS RITSOS-POEMS, Selected Books, Volume II
ΦΑΙΔΡΑ/PHAEDRA
(Απόσπασμα-Excerpt XIX)
Τότε
δε μου χρειάζεται διόλου να πετάξω,
εκεί, στο ύψος του ονείρου και της τελικής μου θέλησης, μόνη με μένα,
απαλλαγμένη από μένα, χωρισμένη
απ τα ξέχωρα δικά μου, ενωμένη με τον κόσμο. Και τα σκοινιά που με δέναν
στα χέρια, στα πόδια, στο λαιμό, κομμένα,
φτερά τώρα κι εκείνα, — να τ’ ακούω ν’ ανεμίζουν
και οι άκρες τους ν’ αγγίζουν μαλακά τον ουρανό και το χώμα —
Then, I don’t need to fly at all, there, to the height
of my last dream and my last wish, alone all alone,
freed of myself, separated from my special things
and united with the world. And the ropes that tied
my hands, legs, neck are cut, as if they were wings
too, and I hear them flutter and their edges touch
the sky and the soil softly.
Manolis 