ΥΠΟΠΤΕΣ ΓΝΩΡΙΜΙΕΣ
Ίσως όμως και να `ταν ένα πρόσωπο φανταστικό, γι’ αυτό
και περισσότερο επικίνδυνο, τον συναντούσα στο διάδρομο ή
πίσω απ’ τα νοσοκομεία, την πρωτη φορά έκανε πως δε με γνώριζε
“Ιωάννη” του λέω “δεν κρεμαστήκαμε μαζί;” — από τότε έχω πά-
ντα μιαν άλλη ηλικία απ’ την αληθινή,
όπως εκείνο που θα μας συντρίψει είναι μια λεπτομέρεια που
πέρασε απαρατήρητη — και θα `ρθει η ώρα κάποτε να τη θυμη-
θούμε.
SUSPICIOUS ENCOUNTERS
Perhaps he was an imaginary person and for this reason more
dangerous; I would meet him in the hallway or behind the hospitals;
the first time he pretended he didn’t know me “John” I said to him,
“didn’t we get hanged together?”— since then I am of a different
than my true age
like what will shutter us is a detail that has gone unnoticed —
and time will come when we’ll remember of it.
Manolis 